بررسی اثر دما و زمان انبارداری پیاز، روی رشد رویشی و زایشی گل مریم (Polianthes tuberosa L.)

گل مریم از نظر تجاری- زینتی یکی از گل‌های بسیار مهم است که اهمیت آن به‌دلیل پتانسیل بالای گل‌ها در صنعت گل‌بریده جهان، جذابیت، ماندگاری و عطر بسیار بالای گل‌ها می‌باشد. کشت و پرورش این گل از طریق پیاز صورت می‌گیرد، شرایط انبارداری پیازها پس از برداشت، در کنترل فرایند گلدهی از آغازش تا شکوفایی نقش کلیدی دارد به‌طوری‌که می‌توان با کنترل این شرایط، زمان گل‌دهی را متناسب با شرایط بازار و تقاضا تنظیم نمود. در این آزمایش اثر تیمارهای دمایی مختلف 4، 18، 25 و 30 درجه سانتی‌گراد طی زمان‌های 4 و 8 هفته، روی زمان و درصد جوانه‌زنی پیازها، تعداد برگ و رشد رویشی گیاهچه‌ها، زمان ظهور، ارتفاع، تعداد و قطر ساقه گل‌دهنده، تعداد گره‌های موجود در هر ساقه گل‌دهنده، زمان ظهور و قطر اولین گلچه، طول گل‌آذین و زمان برداشت بررسی شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد. تجزیه واریانس داده‌ها و مقایسه میانگین‌ها از طریق آزمون چند دامنه دانکن مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در تیمار دمای 25 و 30 درجه سانتی‌گراد، دوره رشد و گلدهی کوتاه‌تر شد و گیاهچه‌ها سریع‌تر به رشد و گلدهی رسیدند. درصد و زمان جوانه‌زنی و همچنین رشد رویشی در دمای 4 درجه سانتی‌گراد به‌ویژه در مدت زمان 8 هفته بسیار پایین بود (26 درصد و 63 روز پس از کشت) و تنها تعداد بسیار معدودی از گیاهان وارد فاز گلدهی شدند که کیفیت بسیار پایینی داشتند. در تیمار دمای 25 و 30 درجه سانتی‌گراد کیفیت گلدهی مطلوب بود اما در تیمار دمای 30 درجه سانتی‌گراد در مدت زمان 8 هفته، طول ساقه گل‌دهنده، تعداد و قطر گلچه‌ها کاهش یافت. بیشترین طول گل‌آذین مربوط به تیمار دمای 18 و 25 درجه سانتی‌گراد (26 و 5/28 سانتی‌متر) و کوتاه‌ترین آن مربوط به دمای 30 درجه سانتی‌گراد طی مدت زمان 8 هفته (18 سانتی‌متر) بود تیمارهای مختلف انبارداری اثر معنی‌داری روی تعداد کل گره‌ها نداشتند. دمای 25 درجه سانتی‌گراد در زمان‌های 4 و 8 هفته به‌عنوان شرایط مطلوب برای انبار پیاز گل مریم پیشنهاد می‌شود.